λιβάνι Ορφικό _ Έλ Χιώρ Δημήτρη Παπαναστασίου

λιβάνι

Ορφικό_Έλ Χιώρ

 Κάθαρση - Εξαγνισμός - Εξισορρόπηση Ενεργειών.

 Γιά χώρους & άτομα.

... Από συγχρονικότητα μού εδώθει ή συνταγή κατασκευής τού λιβανιού τών Ορφικών

καί μέ μία νεότερη προσθήκη βοτάνων κάθαρσης,

δημιούργησα τό λιβάνι: ''ΟΡΦΙΚΟ_Έλ Χιώρ''

Είναι ένα πολύ Δυνατών & Δραστικών κραδασμών εργαλείο

Καθαρμού & Εξαγνισμού όλων τών αρνητικών - καταστροφικών ενεργειών - οντοτήτων, γία χώρο & αύρα.

Δέν έχει καμία σχέση μέ οποιοδήποτε μοσχολίβανο.

Έχει βαριά μυρουδιά.

Λιβανίζουμε μόνο τίς ώρες από τήν ανατολή μέχρι τήν δύση,

μέ δεξιόστροφη περιφορά, τοίχο - τοίχο καί στίς γωνίες,

σέ όλον τόν χώρο.

Συμμετέχουμε νοητικά στήν Πνευματικήν αυτήν διαδικασία λέγοντας κάποιο Μάντρα Καθαρμού.
π.χ Εξαγνίζω - Καθαρίζω στό όνομα τού Αρχ. Μιχαήλ.

Μετά ανοίγουμε πόρτες καί παράθυρα. Αποφεύγουμε νά 

τό εισπνέουμε.

Όταν φύγει ή μυρουδιά τού λιβανιού,

αντιλαμβανόμαστε ένα Ενεργοποιημένο περιβάλλον Υψηλών Δονήσεων,

καί τήν αίσθηση Καθαρότητας αέρα βουνού ή θαλάσσιας αύρας, αναλόγως...

                                                  

___ Ευγνώμων γιά μία ακόμη φορά στό Πνεύμα

_____________Δημήτρης Παπαναστασίου _Έλ Χιώρ. Μ. Ι.

Ό Ορφέας

είναι τό πνεύμα τής Ιερής Ελλάδας, είναι αυτός πού Αφύπνισε τήν Θεία Ψυχή.

Η επτάχορδη λύρα του αγκαλιάζει τό Σύμπαν καί

κάθε χορδή της αντιστοιχεί σέ έναν ρυθμό τής Ανθρώπινης Ψυχής, πού περιέχει τόν Νόμο μίας Επιστήμης & Τέχνης.

Ή Θεουργική διονυσιακή ώθηση, πού κατόρθωσε νά μεταδώσει στήν Ελλάδα ό Ορφέας, μεταφέρθηκε μέσα από αυτήν σέ όλη τήν Ευρώπη.

Βασιλικής καταγωγής, εμφανίστηκε στήν Θράκη καί μέ την μελωδική του φωνή ασκούσε παράδοξη, ''Μαγική''  Έλξη.

Ξαφνικά ό νέος αυτός εξαφανίστηκε.

Έλεγαν ότι πέθανε, ότι κατέβηκε στόν Άδη κ.α.

Είχε όμως πάει στήν Αίγυπτο όπου μυήθηκε καί ξαναγύρισε μετά από πολλά χρόνια μέ Όνομα Μύησης, πού πήρε από τούς Δασκάλους του.

Τώρα ονομαζόταν Ορφέας ή Άρφα 

πού σημαίνει

"Εκείνος πού γιατρεύει μέ τό Φώς"...

Οί Ιερείς τής Ροδόπης υποδέχτηκαν τόν Μύστη τής Αιγύπτου ώς Σωτήρα.

Σέ λίγο ή επίδρασή του εισχωρεί σέ όλα τά Ιερά τής Ελλάδος. 

Καθιέρωσε τήν βασιλεία τού Διός στήν Θράκη

καί τού Απόλλωνα στούς Δελφούς,

καί έτσι έβαλε τίς βάσεις τού Αμφικτιονικού Συνεδρίου, τό οποίο υπήρξε ή κοινοτική ενότητα τής Ελλάδος.

Κύριο όμως έργο του ήταν ή Δημιουργία τών

ΟΡΦΙΚΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ,

όπου συγχώνευσε τήν λατρεία τού Δία μέ την λατρεία τού Διονύσου.

Έγινε ό Αρχιερέας τής Θράκης, Μέγας Ιερέας τού Ολυμπίου Διός &  Ιερέας τού Διονύσου.

Mέ τήν δημιουργία τών Μυστηρίων διαμόρφωσε τήν ''Θρησκευτική Ψυχή'' τής πατρίδας του. σέ μιά παγκόσμια σκέψη. 

Στά Ορφικά Μυστήρια υπήρχαν διάφορες τελετουργίες Εξαγνισμού, καί αποχές, όπως ή μή κρεοφαγία.

Οί μύστες ασπάζονταν από τά διδάγματά του, τό Αγνό Φώς τών Υπέρτατων Αληθειών.

Καί αυτό τό ίδιο Φώς έφθανε ώς τόν λαό, κάπως μετριασμένο, όχι όμως καί λιγότερο ευεργετικό, κάτω από τό πέπλο τής ποίησης καί τών μαγευτικών γιορτών.

Όσοι μυούνταν στά Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν μέ θρησκευτική Ευλάβεια Μυστικούς Κανόνες & Αρχές, οί οποίες είχαν μεγάλη ομοιότητα μέ τίς Πυθαγόρειες Αρχές.

Αφορούσαν τήν Πνευματική Εξέλιξη τού ανθρώπου, 

τήν Ψυχική του καταγωγή ,

δίδασκαν τίς Δυνάμεις τών Στοιχείων τής Φύσης,

καί πολλά άλλα Άρρητα.

Όσοι μυούνταν στά Ορφικά Μυστήρια τηρούσαν μέ θρησκευτική ευλάβεια μυστικές διατάξεις, οί οποίες είχαν μεγάλη ομοιότητα μέ τίς Πυθαγόρεες αρχές.

Αποτελούνταν από 9 βαθμούς καί διαιρούνταν σέ 3 κατηγορίες.

Στήν 1^η  ομάδα μυούνταν άντρες καί γυναίκες πού υποβάλλονταν σέ 5ετή σιγή.

Στήν 2^η  μυούνταν μόνο εξαγνισμένοι σέ σώμα καί νου καί καθαροί από ανομήματα.

Στήν 3^η μυούνταν μόνο φωτισμένοι καί εμπνευσμένοι νέοι και αγνές κοπέλες μέ Ψυχικό Κάλλος.

Οί Ορφικοί Ύμνοι, μύθοι καί εξορκισμοί άν καί γραμμένοι σέ διαφορετικές εποχές, από διαφορετικούς συγγραφείς, 

(τό όνομα τού Ορφέα αρκετές φορές δέν αναφέρεται πουθενά),

εκφράζουν θέματα πού εντάσσονται στά πλαίσια τού Ορφισμού.

Ό Ορφισμός είναι Αιγυπτιακής ή καί προγενέστερης προέλευσης, καί διαμορφώθηκε στήν Ελλάδα.

Όπως ή Ορφική Κοσμογονία μέ τό ''Κοσμικό Αυγό'', 

ή αθανασία τής Ψυχής μέ τόν Ορφικό Τροχό

ή τού Κύκλου τού ακατάπαυστου Εξαγνισμού.

Στόν Ορφισμό εισχώρησε καί ό Πυθαγόρας.

Στά χρόνια δέ τού Πεισίστρατου ήταν πολύ δύσκολο νά ξεχωρίσουν τά γνήσια Ορφικά από τά Πυθαγόρεια.

Ό μύθος τής Ευριδίκης έχει μεγάλο ενδιαφέρον , αλλά όχι σάν ιστορία αγάπης.

Είναι ένα Θεολογικό κομμάτι πού οικειοποιήθηκε στήν αρχή ό Διόνυσος. 

Ή Σεμέλη, ή πρασινισμένη Γή, προβάλλει από κάτω, χρόνο μέ τόν χρόνο μαζί της έρχεται καί ό Διόνυσος,

ενώ εξαιτίας κάποιου αισθήματος ιπποτισμού οί άντρες είπαν ότι πηγαίνει να τήν φέρει.

Ό ρόλος τού Διόνυσου περνά στόν Ορφέα.

Πάντως τό πάντρεμα Διονύσου Ζαγρέα καί Ορφισμού δέν ήταν καθόλου εύκολο.

Ό Ορφέας ώς Ιερέας τού Διονύσου, χρησιμοποίησε τήν ανάσταση καί τόν θάνατό του Διονύσου, καί έτσι γεννήθηκε ή όμορφη ιστορία αγάπης.

Εύκολα προστέθηκε τό στοιχείο-ταμπού της αγάπης, κοινό σε πολλές πρωτόγονες ιστορίες.

Οί χθόνιες τελετές, εμπεριείχαν και τήν Ιδέα - Διδασκαλία τού

‘’νά μήν στραφεί κάποιος πίσω’’ (αμεταστραπί).