_Έλα
γεια τι κάνεις πως είσαι?
_Έτσι και έτσι τα ίδια.
_Κοίτα θα
πάω με φίλους για καφεδάκι μετά θα πάμε να φάμε σε ωραίο μαγαζάκι που έχει πολύ
ωραίο και φθηνό φαγητό και μετά μπορεί να πάμε να πιούμε ένα ποτό θέλεις να
έρθεις μαζί μας?
_Μπα όχι δεν έχω διάθεση.
Αν
έλεγε όμως αυτό που πραγματικά του συμβαίνει θα έλεγε:
"έχω απομνημονεύσει αυτή τη
συναισθηματική κατάσταση και τίποτα στο περιβάλλον μου _κανένα πρόσωπο, καμία εμπειρία, καμία
κατάσταση, κανένα πράγμα_
δεν θα με
μετακίνηση από αυτή την εσωτερική χημική κατάσταση δυστυχίας.
Νιώθω καλύτερα όταν πονάω, παρά όταν
ξεφεύγω και είμαι χαρούμενος.
Προς
το παρόν απολαμβάνω τον εθισμό μου και όλα αυτά τα πράγματα που μου προτείνεις
να κάνω μπορεί να με αποσπάσουν από αυτή τη συναισθηματική μου εξάρτηση"
Από
την σκέψη πάμε στην πράξη και από την επαναλαμβανόμενη πράξη περνάμε στην
υπόσταση.
Υπόσταση είναι
η ευκολία, η δεύτερη φύση, η ρουτίνα και το ασυνείδητο, είτε για θετικές είτε
αρνητικές καταστάσεις.
