ΕΙΜΑΙ στό ΕΔΩ καί ΤΩΡΑ Δημ Παπαναστασίου Έλ Χιώρ

Ενσαρκώθηκα σ’ ένα θαυμαστό κόσμο, σ’ ένα πλανήτη από τούς δισεκατομμύρια που υπάρχουν σ’ ένα από τά ηλιακά συστήματα, τού άπειρου σύμπαντος.
Ενσαρκώθηκα κάποια στιγμή καί θά πεθάνω κάποια στιγμή όπως όλοι οί φίλοι, ή οικογένειά μου, ό πλανήτης μου…
Ένα σχολείο είναι ή ζωή μου, όπως καί όλων.
Τίποτα δέν διαρκεί γιά πάντα, τίποτα δέν είναι δεδομένο στήν 3η διάσταση.
Ήρθα γιά νά ενθυμηθώ, νά πάρω καί νά δώσω, τήν εμπειρία, τήν χαρά, τήν αρμονία, τήν ευσπλαχνία, τήν κατανόηση, τήν Κοσμική Ενέργεια, τό Θείον Φώς.
Επέστρεψα γιά νά εκπληρώσω τό τόν ρόλο που εγώ διάλεξα,
τό συμβόλαιο που υπέγραψα μαζί μέ άλλους, πρίν ενσαρκωθούμε.
Ένα προσωπικό σχέδιο μέσα στόν γενικότερο θεϊκό σχεδιασμό.
Έναν σκοπό που τώρα κατανοώ καί όσο ή συνειδητότητά μου γίνεται πιό υψηλή, βιώνω τήν μαγεία, τής Ύπαρξής μου, μέσα στήν Όλην ύπαρξη.
Επέστρεψα γιά νά φωτίσω τίς πτυχές τής προσωπικότητάς μου, αυτές που φέρω στό προσωπικό μου Ακάς, από προηγούμενες ζωές χαμηλής συνειδητότητας.

Γεννήθηκα από ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ που είναι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Θεϊκή καί χωρίς όρια ΑΓΑΠΗ.
Νά είμαι ΑΓΑΠΗ, να είμαι ΦΩΣ καί ΧΑΡΑ, καθώς αυτές τίς ποιότητες γειώνω, κάθε που εναρμονίζομαι μέ το Θεϊκό-Κβαντικό ΠΕΔΙΟ… καί νά τίς εκπέμπω …

Ό πόνος είναι δρόμος, μού είχε πεί κάποτε ό Ανώτερος Εαυτός μου. Τό κατάλαβα αργότερα.

Όλα γίνονται γιά κάποιο λόγο, έλεγα κί εγώ, αλλά τώρα τό κατανοώ.

Ό,τι έγινε, έγινε.
Δέν υπάρχει λάθος. Ώς λάθος χαρακτηρίζει, έκ τών υστέρων, ό νούς μία επιλογή που έγινε κάποτε καί που ήταν ή καλύτερη, μέ τά δεδομένα, ψυχολογικά, νοητικά καί συνειδησιακά, που είχα τήν δεδομένη στιγμή.
Δέν είμαι πιά θύμα, γιατί δέν τό επιλέγω πιά…
Δέν έχω φόβο γιατί επιλέγω τό αντίθετο που είναι ή Αγάπη. Αγάπη Εαυτού, τού ΕΙΜΙ ΤΟ ΕΙΜΙ…
Έχω α-φθονία γιατί επιλέγω νά μήν έχω φθόνο.
Δέν αναλύω πιά αλλά Συνθέτω.
Δέν κρίνω πιά γιατί κατανοώ ότι υπάρχουν επίπεδα συνειδητότητας, που όλοι μας, ό καθένας στόν χρόνο του, περνάμε καί
αυτή ή κλίμακα δέν έχει τέλος,
αφού καί τό ΠΕΔΙΟ-ΠΝΕΥΜΑ-ΘΕΟΣ, διαρκώς εξελίσσεται.
ΕΙΜΑΙ στό ΕΔΩ καί ΤΩΡΑ καί επιλέγω νά τό ευχαριστιέμαι, νά τό χαίρομαι, γιατί οί ΥπέρΓαλαξιακές Οντότητες Άθωρ είπαν ότι,
στήν Νέα Ενέργεια τής Κρυσταλλικής Γής,
Πνευματικότητα υπάρχει εκεί που υπάρχει ΧΑΡΑ, εκεί που υπάρχει κατανόηση καί τών ενεργειών χαμηλής δόνησης…
Όπου υπάρχει θυμός, δέν υπάρχει Πνευματικότητα, ό,τι καί νά νομίζει κανείς…
Επιλέγω νά μιλάω γιά εμένα καί όχι νά λέω στούς άλλους τί νά κάνουν, πόσο μάλλον όταν δέν μού ζητήθηκε. 

Κλείνω μέ τά λόγια τού Κρύων.
’’Έχετε Δάσκαλο καί αυτός είναι ό Ανώτερος Εαυτός σας, τό ίδιο τό ΠΝΕΥΜΑ''.
^
ΕΙΜΑΙ μέσα στό ΕΙΝΑΙ καί ΕΧΩ.
………………….............………. Έλ Χιώρ Μός Ίχαρ.