η πραγματικότητα που θέλουμε Δημήτρης Παπαναστασίου _ Έλ Χιώρ

Είμαστε όλοι ρυθμισμένοι σύμφωνα με τη νευτώνεια ιδέα, η οποία υποστηρίζει ότι, τη ζωή κυβερνούν η αιτία και  το αποτέλεσμα που δημιουργείται από μία αιτία.  

                           

Όταν εκφράζουμε χαρά μόνο όταν μας συμβαίνει κάτι ευχάριστο, ζούμε και περιμένουμε κάποιον ή κάτι πέρα και έξω από μας να ρυθμίσει τα συναισθήματά μας. Αντί αυτού παίρνουμε τον έλεγχο στα χέρια μας και αντιστρέφουμε την διαδικασία. 

Δηλ. αντί να περιμένουμε ένα γεγονός να μας κάνει να νιώσουμε π.χ χαρά, με κάποιον τρόπο, να προκαλέσουμε το συναίσθημα της χαράς, πριν εκδηλωθεί το χαρμόσυνο γεγονός στο φυσικό κόσμο. Και πρέπει να πείσουμε το σώμα μας συναισθηματικά, ότι η εμπειρία που προκαλεί το συναίσθημα της Χαράς, έχει ήδη γίνει.

                                                  

Για να το κάνουμε αυτό μπορούμε να επιλέξουμε μία δυνατότητα από το κβαντικό μας πεδίο.

                              

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σκέψεις και συναισθήματα και να μεταβούμε στη θέση του μελλοντικού μας εαυτού, σε τέτοιο βαθμό που, να ρυθμίσουμε συναισθηματικά το σώμα μας, ώστε να πιστέψει ότι αυτός ο άνθρωπος που θέλουμε να γίνουμε, είμαστε τώρα. 

                                              

Όταν ανοίξετε τα μάτια σας μετά τη συνεδρία ποιος θέλετε να είστε;

Πώς θα νιώθατε εάν ήσασταν ο ιδεατός εαυτός σας ή αν είχατε αυτό που επιθυμείτε;                                      

Για να γίνουν αυτά θα αποχαιρετήσουμε την εξάρτησή μας από αιτία και το αποτέλεσμα και θα αγκαλιάσουμε το κβαντικό μοντέλο πραγματικότητας.                                                          

Επιλέγουμε μία δυνητική πραγματικότητα που θέλουμε να ζήσουμε και την ζούμε με τη σκέψη και το συναίσθημα. Και δείχνουμε ευγνωμοσύνη πριν από συμβεί το γεγονός. Αποδεχθείτε την ιδέα ότι μόλις αλλάξουμε την εσωτερική μας κατάσταση δεν χρειαζόμαστε πλέον τον εξωτερικό κόσμο για να μας δώσει τους λόγους να νιώσουμε χαρά ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα.

                                                        

Όταν το σώμα μας νιώθει ότι το γεγονός συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και το βιώνουμε ως πραγματικό, βασιζόμενοι αποκλειστικά σε αυτό που έχουμε επικεντρωθεί νοητικά και το νιώθουμε συναισθηματικά, τότε βιώνουμε το μέλλον στο τώρα.

Δηλαδή εδώ και τώρα συνδεόμαστε με όλες τις πιθανές πραγματικότητες που υπάρχουν στο κβαντικό μας πεδίο.   

                   

Εάν βρισκόμαστε στο παρελθόν ή στο μέλλον βασιζόμενοι στα γνώριμα συναισθήματά μας ή στην προσδοκία κάποιου αποτελέσματος, δεν έχουμε πρόσβαση σε όλες τις δυνατότητες που κατέχει το κβαντικό πεδίο.                                         

Ο μόνος τρόπος να έχουμε πρόσβαση είναι να είμαστε στο τώρα. Αυτό δεν μπορεί να είναι μόνο μία διανοητική διαδικασία. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα πρέπει να είναι σύμφωνα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φτάσουν από το μυαλό στην καρδιά.                                                        

Ανοίξτε την καρδιά σας και σκεφτείτε πώς θα νιώθατε εάν είχατε το μεγάλο ζητούμενο.             

                                   

Το μυαλό μπορεί να πει ότι δεν γνωρίζω πώς θα ένιωθα γιατί δεν το έχω βιώσει ποτέ πριν. Το σώμα όμως μπορεί να το βιώσει ένα ανώτερο συναίσθημα χαράς, ενθουσιασμού ή ευγνωμοσύνης και επομένως μπορούμε να επικεντρωθούμε σε αυτά τα συναισθήματα, για να δημιουργήσουμε το μέλλον.                             

Τα ανώτερα συναισθήματα ευγνωμοσύνης και αγάπης έχουν μία υψηλότερη συχνότητα. Η συχνότητα αυτή θα μας βοηθήσει να μεταβούμε σε μία υπόσταση κατά την οποία θα νιώθουμε σαν να έχουν ήδη πραγματοποιηθεί τα επιθυμητά γεγονότα.                        

Εάν νιώθουμε ευγνωμοσύνη, το σήμα που εκπέμπουμε στο κβαντικό πεδίο είναι ότι τα γεγονότα έχουν ήδη συμβεί οι εκ των προτέρων.                                                  

Οι ευχαριστίες μας, μας επιτρέπουν να ρυθμίσουμε συναισθηματικά το σώμα μας, ώστε να πιστεύει ότι αυτό που προκάλεσε την ευγνωμοσύνη μας έχει ήδη συμβεί. 

Ενεργοποιώντας και συντονίζοντας τους τρεις εγκεφάλους μας, η συνεδρία δίνει τη δυνατότητα να μεταβούμε από την σκέψη στην υπόσταση*.                                              

Μόλις βρεθούμε στη νέα υπόσταση, θα μας είναι πολύ εύκολο να ενεργούμε και να σκεφτόμαστε σύμφωνα με αυτήν.                      

Αν περιμένουμε κάτι έξω από μας για να μας κάνει ευτυχισμένους, τότε δεν ακολουθούμε τον κβαντικό νόμο. Βασιζόμαστε στο εξωτερικό για να αλλάξουμε το εσωτερικό. Εάν πιστεύουμε ότι θα γίνουμε ευτυχισμένοι με το να έχουμε περισσότερα χρήματα για να αγοράσουμε περισσότερα αντικείμενα τότε κάνουμε λάθος. 

Πρέπει να γίνουμε ευτυχισμένοι πριν έρθει η αφθονία.

* Υπόσταση είναι η ευκολία, η δεύτερη φύση μας, η ρουτίνα και το ασυνείδητο, είτε για θετικές είτε αρνητικές καταστάσεις.

αλλάζουμε την πραγματικότητά μας Δημήτρης Παπαναστασίου _ Έλ Χιώρ

Οι σκέψεις είναι για το νου και τα συναισθήματα για το σώμα.

Το κβαντικό μοντέλο λέει ότι εάν έχουμε δημιουργήσει μία νοητική και σωματική υπόσταση*, δηλ. σκεφτόμαστε και νιώθουμε το ίδιο, τότε αλλάζουμε την πραγματικότητά μας.                                                                           

Οι σκέψεις μαζί με τα συναισθήματα, μπορούν να αλλάξουν την πραγματικότητα μας.                                                     

Εάν σκεφτόμαστε το θέλω μας με έναν τρόπο και νιώθουμε με έναν διαφορετικό τρόπο από το θέλω μας, τότε τίποτα δεν θα αλλάξει στη ζωή μας.                                              

Ο συνδυασμός των σκέψεων και των συναισθημάτων μας είναι η υπόστασή μας.                                             

Όταν αλλάζουμε την υπόστασή* μας αλλάζουμε την πραγματικότητα μας.                                                      

Εάν μπορέσουμε να στείλουμε στο κβαντικό πεδίο ένα όμοιο σήμα σκέψεων και συναισθημάτων, ανεξάρτητα από τον εξωτερικό κόσμο και τα εξωτερικά ερεθίσματα, τότε θα υλοποιηθεί στη ζωή μας το ζητούμενο των σκέψεών μας και όταν γίνει αυτό θα νοιώσουμε, χωρίς καμία αμφιβολία, μία ισχυρή ευχάριστη συναισθηματική αντίδραση, η οποία θα δημιουργήσει μία νέα πραγματικότητα.                            

Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε πάντα στη ζωή μας υλοποιημένο το ζητούμενο των σκέψεών μας.

Από την σκέψη πάμε στην πράξη και από την επαναλαμβανόμενη πράξη περνάμε στην υπόσταση.                 

*Υπόσταση είναι η ευκολία, η δεύτερη φύση μας, η ρουτίνα και το ασυνείδητο, είτε για θετικές είτε αρνητικές καταστάσεις.