Τα συναισθήματά μας δημιουργούν

Τα συναισθήματά μας δημιουργούν τον κόσμο μας.  

Αρχαία κείμενα και πνευματικές παραδόσεις λένε ότι τα πάντα στον κόσμο μας συνδέονται με τρόπους που μόλις τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε.                        

Αυτό το λεπτοφυές Ενεργειακό Πεδίο έχει περιγραφεί ως ένα δίκτυο - ιστός, που συνιστά τη δομή όλης της Δημιουργίας.                                             

Αυτό το πεδίο ενέργειας υπάρχει από πάντα. Είναι ένα πεδίο ευφυές, μια ευφυΐα που ανταποκρίνεται βαθειά στο ανθρώπινο συναίσθημα.                                        

Όταν νοιώσουμε όπως θα νοιώθαμε αν η προσευχή μας, έχει ήδη εισακουσθεί, μέσα από αυτό το συναίσθημα συνομιλούμε με τις δυνάμεις της Δημιουργίας και τότε επιτρέπουμε σ’ αυτό το Πεδίο-Κβαντικό Ολόγραμμα-Θεϊκό Νου, να ανταποκριθεί στο κόσμο μας, να ανταποκριθεί σ’ αυτό που νοιώθουμε μέσα στην καρδιά.                       

Κάθε στιγμή της ζωής μας είναι μέρος μιας συζήτησης, ενός διαλόγου με το σύμπαν γύρω μας.  

                

Τα πάντα στη ζωή μας, θεραπεία, γαλήνη, οικογένεια, έρωτας, διαζύγιο, χρήματα, εργασία, κάθε στιγμή της κάθε μέρας, είναι αντανάκλαση αυτού του πεδίου που οι Αρχαίοι περιέγραψαν που τώρα η δυτική επιστήμη αρχίζει να ανακαλύπτει.                                            

Ο κόσμος μας είναι αντανάκλαση της εσωτερικής μας ύπαρξης, των σκέψεων, των συναισθημάτων, των πεποιθήσεων και επιθυμιών μας.

                                          

Ζούμε στο λεγόμενο "Συμμετοχικό" Σύμπαν.   

Ο κόσμος μας και ό,τι μας συμβαίνει, είναι αποτέλεσμα των πράξεών μας.       

Είμαστε μικροσκοπικά εξαρτήματα του σύμπαντος, καθώς αυτό βλέπει και δημιουργεί τον εαυτό του.             

Αυτή είναι μια τελείως ριζοσπαστική αντίληψη, γιατί δηλώνει ότι, αν κοιτάξουμε τον κόσμο του κβαντικού ατόμου, του ελάχιστου στοιχείου ύλης, δεν πρόκειται να το δούμε.                                                  

Αν όμως το ίδιο αυτό το "κοίταγμα" είναι μια δράση συνειδητότητας, τότε δημιουργείται κάτι, για να το δούμε. 

Και αυτό είναι κβαντική φυσική, που λέει ότι, ο παρατηρητής επηρεάζει το αποτέλεσμα).  

                             

Τρία αντιπροσωπευτικά πειράματα αλλάζουν όλα όσα  πιστεύαμε μέχρι σήμερα για τη φυσική με την οποία λειτουργεί ο κόσμος μας και λένε ότι όντως συνδεόμαστε με ένα Ενεργειακό Πεδίο.                                    

Η ιδέα μια διάχυτης ουσίας που συνδέει τα πάντα, δεν είναι νέα, ακόμη και στην επιστήμη.     

                    

Στα τέλη του 18ου αι, υπήρχε πνευματική επανάσταση και παράλληλα μια αντιπαράθεση για αυτό το Πεδίο, που αποκαλείτο αιθέρας, αν όντως υπάρχει.                        

Το 1887 έγινε ένα διάσημο πείραμα για να αποδειχθεί αν αυτό το πεδίο υπάρχει ή όχι. 

Βασιζόμενη στο αποτέλεσμα αυτού του πειράματος, η δυτική φυσική επιστήμη, έχει πεισθεί ότι οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο μας είναι απομονωμένο, μη συσχετιζόμενο. 

Λέει ότι πράγματα που συμβαίνουν την ίδια χρονική στιγμή είναι απλά σύμπτωση. 

Το ισοδύναμο του πειράματος είναι ότι αν βρέξεις το δάχτυλό σου και το σηκώσεις χωρίς να νοιώσεις καθόλου αέρα πάνω στο δάχτυλό σου, σημαίνει ότι δεν υπάρχει αέρας γύρω σου. 

Πίστευαν ότι αυτό το Πεδίο πρέπει να κινείται και όταν δεν εντόπισαν καθόλου κίνηση, συμπέραναν ότι το πεδίο δεν υπάρχει…                                       

Από το 1887 ως τις αρχές του 1990, όλη η δυτική επιστήμη βασίστηκε στην αρχή του ότι "κάτι που συμβαίνει εδώ δεν σχετίζεται με κάτι που συμβαίνει αλλού".                                                  

Τώρα όμως, γνωρίζουμε ότι αυτό είναι τελείως λάθος. 

  

Τα 3 πειράματα:                                               

Το πρώτο πείραμα έγινε στις αρχές του 1980 από τον Ρώσο φυσικό Vladimir. Ήθελε να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ του ανθρώπινου DNA και του "υλικού" από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας, δηλ. σωματίδια ενέργειας που αποκαλούμε φωτόνια (μικρά μόρια φωτός).            

Πήρε ένα γυάλινο σωλήνα αφαίρεσε όλο τον αέρα και δημιούργησε ένα κενό αέρος, υποθέτοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα μέσα σε αυτόν τον σωλήνα. Υπάρχουν όμως αυτά τα μόρια φωτός.           

Ο επιστήμονας κατέγραψε αυτά τα σωματίδια για να δει πώς συμπεριφέρονται. 

Ήταν διασκορπισμένα εδώ κι εκεί; Ήταν συγκεντρωμένα στον πάτο; Τι έκαναν; Το πόρισμα ήταν ότι τα φωτόνια κινούνταν εντελώς τυχαία.

Δηλαδή το αναμενόμενο. 

Το επόμενο στάδιο του πειράματος είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Τοποθέτησαν ανθρώπινο DNA μέσα σ’ αυτόν τον σωλήνα και τότε τα φωτόνια ωθήθηκαν από το DNA στο να σχηματίσουν μια συστοιχία.

 Το DNA είχε μια άμεση επίδραση σε "αυτό" από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας.                      

Αυτό επακριβώς που έλεγαν πάντοτε οι αρχαίες πνευματικές παραδόσεις. Ότι "κάτι μέσα μας επηρεάζει τον κόσμο γύρω μας", που επαληθεύτηκε σε συνθήκες εργαστηρίου.                                                

Το επόμενο μέρος του πειράματος είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον.                              

Όταν αφαίρεσαν το DNA από τον σωλήνα, ενώ θα περιμέναμε να επανέλθουν τα φωτόνια στην προηγούμενη αταξία, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. 

Παρότι το DNA δεν βρισκόταν πια εκεί, τα φωτόνια παρέμεναν μέσα στον σωλήνα ευθυγραμμισμένα λες και το DNA ήταν ακόμη εκεί!  

Το ερώτημα είναι γιατί; Τι ευθύνεται γι’ αυτό το φαινόμενο;                                  

Τίποτα στη δυτική φυσική δεν μπορεί να εξηγήσει το γιατί εκείνα τα φωτόνια παρέμεναν στη θέση στην οποίαν βρίσκονταν όταν το DNA που προκάλεσε την ευθυγράμμιση αφαιρέθηκε από τον σωλήνα. 

Αυτό το πείραμα ονομάστηκε "DNA Φαντομάς", λόγω του ότι το φαινόμενο διαρκεί, είτε με είτε χωρίς το DNA. 

                 

Αυτό που μας λέει το πείραμα είναι ότι :    

Το ανθρώπινο DNA επικοινωνεί με το "υλικό" από το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος μας, με τις δομές ενέργειας που υποκρύπτονται πίσω από την ύλη. Επικοινωνεί μέσω ενός Πεδίου που προηγουμένως ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ. 

Οι επιστήμονες το αποκαλούν 

ΤΟ ΝΕΟ ΠΕΔΙΟ, 

αλλά υπήρχε πάντα και εμείς απλά δε το είχαμε αναγνωρίσει.                                          

Έτσι θα το πούμε: 

ΜΕΧΡΙ ΠΡΟΤΙΝΟΣ ΜΗ

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΜΟΡΦΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.               

Το δεύτερο πείραμα είναι ένα καταπληκτικό στρατιωτικό πείραμα. Πήραν ανθρώπινο DNA, κάποια ξέσματα ιστού από το εσωτερικό του στόματος ενός δότη.                  

Τοποθέτησαν αυτό το DNA σε μια συσκευή που μπορούσε να καταγράψει αντιδράσεις DNA. Αυτό γινόταν σε κάποιο δωμάτιο ενός κτιρίου, ενώ ο δότης ήταν σε ένα άλλο δωμάτιο του ίδιου κτιρίου.                                         

Αυτό που έκαναν στη συνέχεια ήταν ότι υπέβαλαν τον δότη σε αυτό που λένε συναισθηματική διέγερση, η οποία προκαλούσε αντίδραση συναισθημάτων χαράς, λύπης, φόβου, θυμού, οργής, στο ένα μέρος του κτιρίου και στο άλλο μέρος μετρούσαν το DNA για να δουν αν θα επηρεαζόταν από τα συναισθήματα του δότη του.         

Τα πειράματα έδειξαν ότι, όταν ο δότης είχε συναισθηματικές "κορυφές" και "κοιλάδες" στο ένα δωμάτιο, το DNA του είχε τις ίδιες με τις δικές του "κορυφές" και "κοιλάδες", στο άλλο δωμάτιο, ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.                                             

Άρα υπάρχει μια ενέργεια που μεταδίδεται από το σημείο Α στο σημείο Β. 

Και αν η ενέργεια πρέπει να ταξιδέψει από το Α στο Β, θα περίμενες ένα μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ του πότε το συναίσθημα δημιουργείται και του πότε το DNA ανταποκρίνεται. 

Όμως ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΥΝΕΒΗ.

Αυτό που συνέβη στο πείραμα και είναι το κλειδί της δύναμης της Πρόθεσης, ήταν ότι τα φαινόμενα ήταν ταυτόχρονα. Όταν ο δότης είχε το συναίσθημα, το DNA του αντιδρούσε άμεσα.                                               

Στην αρχή αυτά τα πειράματα διεξάγονταν σε χώρους που είχαν απόσταση μεταξύ τους 15-20 μέτρα. Ύστερα έγιναν πειράματα όπου το DNA και τον δότη χώριζαν εκατοντάδες χιλιόμετρα και πάλι το DNA παρέμεινε συνδεδεμένο με τον δότη.                                 

Το συμπέρασμα είναι ότι ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ DNA ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ. είτε το DNA μας είναι μέσα στο σώμα μας, είτε μας χωρίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Το 3ο πείραμα πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο των Καρδιομαθηματικών, μια πρωτοπόρο ερευνητική οργάνωση στη Καλιφόρνια, όπου ερευνούν την ανθρώπινη καρδιά σαν κάτι πολύ περισσότερο από μια αντλία που μεταφέρει το αίμα μέσα στο σώμα. 

Η καρδιά κάνει περισσότερα από αυτό. 

Η καρδιά είναι 

ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΧΕΙ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ.                                         

Το Καρδιομαθηματικό Ινστιτούτο είχε νωρίτερα ανακαλύψει πως γύρω από την ανθρώπινη καρδιά υπάρχει ένα πεδίο ενέργειας που έχει σχήμα σωλήνα. Το ονόμασαν "the Tube Taurus" (Σωλήνας Ταύρος) και εκτείνεται 1,5-2,5 μέτρα μακριά από την καρδιά.       

Το ερώτημα είναι: Μέσα σ’ αυτό το αναγνωρισμένο πεδίο, θα μπορούσε να υπάρχει και μια άλλη μορφή ενέργειας, η οποία να μεταφέρεται από αυτό πέρα από το σώμα μας; 

Κι έκαναν ένα πείραμα. Πήραν πάλι ανθρώπινο DNA και αφού το απομόνωσαν, ζήτησαν από άτομα ειδικά εκπαιδευμένα, να νοιώσουν συναφή και πολύ καθαρά συναισθήματα αγάπης, εκτίμησης, συμπόνιας, θυμού, οργής, μίσους.                                             

Καθώς αυτά τα εκπαιδευμένα άτομα είχαν αυτά τα συναισθήματα, εκείνοι κατέγραφαν τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούσε το DNA. 

Ανακάλυψαν λοιπόν, ότι στην παρουσία εκτίμησης, συγχώρεσης, συμπόνιας, αγάπης, το DNA έγινε πολύ "χαλαρό". 

Γνωρίζουμε ότι μια τέτοια χαλαρωμένη κατάσταση του DNA, ενισχύει την άμυνά μας. 

Αντίθετα. Σε κατάσταση θυμού, ζήλειας, οργής, μίσους, παρατήρησαν πως το DNA σφίχτηκε σαν κόμπος και πραγματικά μείωσε την αμυντική αντίδραση.                      

Αυτό όλοι το γνωρίζουμε διαισθητικά. Ξέρουμε ότι όταν οι άνθρωποι ζουν σε κατάσταση θυμού, ζήλιας ή μίσους, τότε τα στοιχεία του σώματός μας καταπιέζονται και ακριβώς το αντίθετο. 

H αγάπη, η συμπόνια, η κατανόηση τα ενισχύουν.

Πρόκειται για την επίδραση του ανθρώπινου συναισθήματος επί της προσαρμογής, της διαμόρφωσης, του DNA μας. 

Και αυτό που περιέγραψαν στην ουσία αυτά τα πειράματα ήταν ότι, πολύ συγκεκριμένα είδη ανθρώπινου συναισθήματος, έχουν τη δύναμη να αλλάξουν το DNA του σώματός μας. Αυτό είναι καταπληκτικό, γιατί σημαίνει ότι αν εμείς, κατά βούληση, δημιουργήσουμε αυτά τα συναισθήματα μέσα μας, ουσιαστικά έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τον τρόπο λειτουργίας του DNA μας, του σώματός μας.  

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.  

                                            

Το στρατιωτικό πείραμα, δείχνει ότι, είτε στο ίδιο κτίριο, είτε 645 χιλ. μακριά, η επίδραση είναι η ίδια. Δεν μας περιορίζει ο χώρος και ο χρόνος.                                     

Το πείραμα του Ρώσου λέει ότι, το DNA μας έχει άμεση επίδραση στο φυσικό υλικό που δημιουργεί τον κόσμο, σε ένα Ενεργειακό Πεδίο.                                              

Το τελευταίο πείραμα δείχνει ότι το συναίσθημά μας έχει την ικανότητα να αλλάζει το DNA το οποίο επηρεάζει το σώμα μας και τον κόσμο γύρω μας.                    

Ουσιαστικά τα αποτελέσματα των πειραμάτων λένε. ότι, εσύ κι εγώ, έχουμε μια δύναμη μέσα στο σώμα μας, που δεν περιορίζεται από τους φυσικούς νόμους, όπως τους αντιλαμβανόμαστε μέχρι σήμερα.                         

Κάτι μέσα μας, άμεσα σχετιζόμενο με τα συναισθήματά μας, 

υπερβαίνει τα όρια Χώρου και Χρόνου.

Είμαστε συνδεδεμένοι με τον κόσμο γύρω μας και μπορούμε να το εφαρμόζουμε στη ζωή μας και αυτός είναι ο τρόπος να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη, για θεραπεία, ειρήνη, αφθονία κ.α στη ζωή μας.                              

Και όταν πολλοί άνθρωποι λειτουργούν συλλογικά, με μία πρόθεση, αυτές οι αρχές πολλαπλασιάζουν το αποτέλεσμα της πρόθεσης.                                         

Όταν η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας κάηκε, χάσαμε μεγάλο όγκο τέτοιων πληροφοριών. 

Όπως επίσης και το 325 μΧ. με την αναπροσαρμογή των βιβλικών κειμένων, από την οικουμενική σύνοδο, που ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος συγκάλεσε. Μέχρι τότε δεν υπήρχε βιβλικό καθαρό, ταξινομημένο κείμενο, όπως το βλέπουμε σήμερα. Ήταν ένα ασύνδετο συνονθύλευμα με πολλά

περιττά κείμενα και ήταν λίγος ο κόσμος που είχε πρόσβαση σε αυτό το υλικό.

 Έτσι ο Κωνσταντίνος, συγκάλεσε μια σύνοδο της εκκλησίας για να επιλέξουν τι θα έπρεπε να συμπεριλάβουν, τι να παραλείψουν και το πώς πρέπει να οργανωθεί αυτό το υλικό.                               

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που σήμερα ονομάζουμε Βιβλικό κείμενο, βιβλική παράδοση.                                               

20 βιβλία αφαιρέθηκαν εντελώς κι άλλα 20-25 αλλοιώθηκαν υπερβολικά, καθώς και ότι το εναπομείναν κείμενο συμπυκνώθηκε και μεταρρυθμίστηκε σε ό,τι βλέπουμε σήμερα. 

Έτσι, η βίβλος, κορυφαίοι μελετητές της το παραδέχονται ανοιχτά, είναι ημιτελής. 

Το γνωρίζουμε αυτό από άλλα έγγραφα, όπως τα Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας, που είναι πολύ αντικρουόμενα. 

Όταν βρήκαμε αυτά τα χειρόγραφα μπορέσαμε να δούμε πολλά από αυτά τα βιβλία στην αρχική τους μορφή. Κι έχει πολύ ενδιαφέρον πώς κάποια από αυτά αλλοιώθηκαν ή αφαιρέθηκαν τελείως. 

Είναι μάλιστα, ακριβώς αυτά τα οποία περιγράφουν τη σχέση μας με το σύμπαν και τη Δημιουργία, μέσω της Δύναμης του Ανθρώπου με 

τις ΣΚΕΨΕΙΣ - ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ - ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ του.                                                 

Τώρα η Επιστήμη αρχίζει να μας λέει στη γλώσσα της,ό,τι έλεγαν χιλιάδες χρόνια πριν οι πνευματικές παραδόσεις.                       

Το ερώτημα είναι πώς τις εφαρμόζουμε στη ζωή μας και πώς χρησιμοποιούμε αυτή τη σχέση μεταξύ σκέψεων, αισθημάτων και συναισθημάτων μέσα μας, με ό,τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω μας.   

Τα τρία χαμηλότερα ενεργειακά κέντρα - τσάκρας, σχετίζονται με το ανθρώπινο αίσθημα.          

Οι αρχαίοι έχουν πει πως υπάρχουν μόνο δύο πρωταρχικά αισθήματα. 

Η αγάπη και το αντίθετο της αγάπης, ο φόβος. Είναι οι δύο πολικότητες, τα άκρα της ίδιας δύναμης.                  

Μέσα σ’ αυτά τα χαμηλότερα κέντρα δύναμης των αισθημάτων, έχουμε δύο πρωταρχικές εμπειρίες. 

Της αγάπης και οτιδήποτε άλλο θεωρούμε αντίθετό της. Το αίσθημα είναι δύναμη, μια ορμή που μας οδηγεί προς τα εμπρός στη ζωή, γκρεμίζει τοίχους και ρίχνει τα εμπόδια που στέκονται μεταξύ εμάς και αυτών που θέλουμε. 

Το αίσθημα όμως είναι σκόρπιο και πρέπει να εστιαστεί. 

Οι άνθρωποι που ζουν μόνο μέσα στο αίσθημα, έχουν ζωή πολύ χαοτική. Το αίσθημα πρέπει να εστιαστεί. 

Κι εδώ έρχεται η δύναμη της σκέψης, της λογικής, που σχετίζεται με τα ανώτερα ενεργειακά κέντρα.

 Η σκέψη είναι που κατευθύνει και εστιάζει το αίσθημα. Σκεφτόμαστε π.χ. μια συννεφιασμένη μέρα. 

Και μέσω αυτής της σκέψης αντλούμε, νοιώθουμε τη δύναμη του αισθήματος, είτε είναι η αγάπη για τη συννεφιά, είτε το φόβος για το τι μπορεί να φέρει η συννεφιά. 

      

Κάνοντας αυτό, δηλαδή παντρεύοντας τη δύναμη του αισθήματος με την σκέψη, δημιουργούμε ένα συν_αίσθημα. Το  συν_αίσθημα  είναι η ένωση του αισθήματος και της σκέψης.               

Το ενεργειακό κέντρο που νοιώθουμε το συν_αίσθημα είναι η καρδιά. Η γλώσσα της καρδιάς είναι αυτή που μιλά και καταλαβαίνει το Θεϊκό - Συμπαντικό Πεδίο.              

Η δύναμη του ανθρώπινου συν_αισθήματος είναι η γλώσσα που ανοίγει το δρόμο της υλοποίησης - δημιουργίας, στον κόσμο μας.              

Οι επιστήμονες σήμερα ονομάζουν αυτό το Συμπαντικό Πεδίο, "Κβαντικό Ολόγραμμα", " Νους της Φύσης", " Νους του Θεού". 

Όσες και να είναι οι ονομασίες, όλοι βασικά, μιλούν για το ίδιο πεδίο και το περιγράφουν σαν ένα δίχτυ, σαν έναν ιστό, που λειτουργεί σαν τη δομή που συνδέει τα πάντα. 

Και σε αυτό το δίχτυ, απευθυνόμαστε με τα συναισθήματα της καρδιάς μας μέσα από το σώμα μας.

Οι αρχαίες παραδόσεις όχι μόνο αναγνώριζαν αυτή τη σχέση, αλλά και άφησαν ακριβείς οδηγίες για το πώς τα εφαρμόζουμε αυτά στη ζωή μας.

Σήμερα αυτό εμείς το ονομάζουμε προσευχή ή καλύτερα Πρόθεση.                          

Όταν προσεύχεσαι εξωτερικά, τι συμβαίνει εσωτερικά; Τι συμβαίνει στο σώμα; Τι σκέφτεσαι, τι νοιώθεις, τι συναισθάνεσαι; Όταν προσεύχεσαι - διαλογίζεσαι - οραματίζεσαι τι συμβαίνει εσωτερικά;                       

Χρησιμοποιώντας μούντρας, μάντρας, καμπανάκια, μπωλ, γκονγκ, φυλακτά και ψαλμωδίες, δημιουργούμε συν_αίσθημα στο σώμα μας. Το συν_αίσθημα είναι η προσευχή. 

Η δύναμη του συν_αισθήματος είναι η γλώσσα που μας ενώνει με το σύμπαν και τη Δημιουργία γύρω μας.        

Η προσευχή δεν είναι μόνο οι λέξεις. Υπάρχει μια τεχνική που μας μεταφέρει πολύ μακρύτερα από εκεί που μας πηγαίνει η απλή προφορά των λέξεων.  

ΟΙ 5 ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ  

      

Άτυπη προσευχή.                  

"Θεέ μου, αν φτάσω στο βενζινάδικο πριν μείνω από βενζίνη, δεν θα ξαναφήσω τόση λίγη βενζίνη στο ντεπόζιτο".

Απαιτητική Προσευχή.                      

"Θεέ μου, διεκδικώ το δικαίωμα να θεραπεύσω και να θεραπευτώ τώρα, στο μέλλον και στο παρελθόν"

Τελετουργική Προσευχή. 

Ο Θεός είναι μεγάλος και καλός.                                     

Ο 4ος τρόπος είναι μια προσευχή χωρίς λόγια, μια Διαλογιστική Προσευχή, όπου αντιλαμβανόμαστε μια παρουσία γύρω μας, μέσα στη σιωπή. Κάποιοι διαφωνούν για το εάν αυτό είναι ένας τρόπος προσευχής ή όχι.                           

Κι όσο καλοί κι αν είναι αυτοί οι τρόποι, πάντα υπήρχε ένας άλλος τρόπος.                                      

Ένας 5ος τύπος προσευχής που είναι βασισμένος στο συν_αίσθημα. 

Είναι τo να νοιώθουμε σαν να έχει ήδη εισακουστεί η Προσευχή μας και 

μέσα από αυτό το συν_αίσθημα 

μιλάμε στις Δυνάμεις της Δημιουργίας, επιτρέποντας να ανταποκριθoύν στον κόσμο μας, επιτρέποντας σε αυτό το Πεδίο, το Κβαντικό Ολόγραμμα, το Νου του Θεού, να μας ανταποκριθεί με ό,τι είναι αυτό που νοιώθουμε μέσα στην καρδιά μας.                    

Έτσι, αντί να προσευχόμαστε νοιώθοντας αδύναμοι σε μια δεδομένη κατάσταση, πχ. Θεέ μου, σε παρακαλώ, κάνε να έρθει ειρήνη στον κόσμο, το 5ο είδος προσευχής, μας καλεί να νοιώσουμε σαν να υπάρχει ήδη ειρήνη, να νοιώσουμε ότι είμαστε μέρος αυτού που θέλουμε. 

Και καθώς νοιώθουμε την Ειρήνη στον κόσμο μας, ή την θεραπεία μας, στην ουσία ενδυναμώνουμε το Πεδίο, ώστε το Πεδίο αυτό να μας το αντικατοπτρίσει και να έρθουν οι αλλαγές στη ζωή μας, στον κόσμο μας.                           

Η προσευχή αυτή του συν_αισθήματος λειτουργεί στη ζωή μας. Αν προσευχηθούμε π.χ για βροχή, η βροχή δεν θα έρθει ποτέ. Γιατί τη στιγμή που προσεύχεσαι για να συμβεί κάτι, απλά αναγνωρίζεις ότι δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή.  

Αν πω "Θεέ μου, σε παρακαλώ, ας έρθει ειρήνη στον κόσμο", αυτό που λέω εκείνη τη στιγμή είναι ότι δεν υπάρχει ειρήνη και ασυνείδητα μπορεί να ενδυναμώσω τις συνθήκες που θέλω να αλλάξω και μπορεί να γίνει το αντίθετο. 

                                               

Το ίδιο ισχύει και με τη θεραπεία εαυτού και  άλλων. Και αν δεν προσευχηθείς για βροχή τότε τι κάνεις; Κλείνεις τα μάτια και νοιώθεις πώς είναι να βρέχει. Μυρίζεις τις μυρωδιές που βγαίνουν όταν η βροχή πέφτει στο χώμα. Νοιώθεις πώς πατάς με γυμνά πόδια στη λάσπη από τη πολλή βροχή. Έτσι ανοίγεις τον δρόμο στην πιθανότητα να έρθει η βροχή. 

Δεν ξέρουμε ακριβώς το γιατί, αλλά συμβαίνει, γιατί είναι πολύ μεγάλος ο αλληλοσυσχετισμός. 

Και όταν ένας ορισμένος αριθμός ανθρώπων αρχίζει να νοιώθει το συναίσθημα π.χ της θεραπείας, η επίδραση πολλαπλασιάζεται και εξαπλώνεται ταχύτερα

Μεγαλύτερη επίδραση παρατηρείται όταν συμμετέχει ο ελάχιστος αριθμός ανθρώπων, που είναι η τετραγωνική ρίζα του 1% του πληθυσμού. Π.χ σε μια πόλη ενός εκατομμυρίου, το 1% του 1.000.000 είναι 10.000 και η τετραγωνική ρίζα του 1% είναι 100, ο αριθμός που λέει πόσοι άνθρωποι είναι το λιγότερο απαραίτητοι, για να ξεκινήσει η επίδραση.

                                 

Προφανώς, όσοι περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το αποτέλεσμα. 100 άνθρωποι. 

Και το μόνο που απαιτείται είναι να νοιώσουν ταυτόχρονα π.χ το συν_αίσθημα της ειρήνης στην καρδιά τους σε μια δεδομένη στιγμή, για να ενεργοποιήσουν αυτή την συνειδητότητα μέσω του Συμπαντικού Πεδίου, προκειμένου να έρθει ειρήνη στον κόσμο μας.

Η ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ, αυτής της συν_αισθηματικής προσευχής.

Όγκος διαμέτρου 10εκ. στο σώμα μιας γυναίκας είχε διαγνωσθεί μη εγχειρήσιμος.

Σαν τελευταία λύση, πήγε σ’ ένα νοσοκομείο της Κίνας. Εκεί της έμαθαν απλά τους τρόπους κατάφασης για τη ζωή, πώς θα μπορούσε να αλλάξει, πώς να ζει τη ζωή της. 

Της έμαθαν καταφατικούς τρόπους αναπνοής, καταφατικούς τρόπους διατροφής, απαλές κινήσεις ρύθμισης των ενεργειακών κέντρων του σώματός της. Καθώς τα έκανε αυτά και δυνάμωνε το σώμα της, κάποια στιγμή υποβλήθηκε σε μια διαδικασία που ο κόσμος του συναισθήματος μέσα της είχε επίδραση.                      

Η γυναίκα ήταν ξαπλωμένη, απόλυτα ξύπνια, απόλυτα ενσυνείδητη. Μπροστά της είχε έναν τεχνικό που χειρίζεται μια συσκευή υπέρηχων πάνω στην κοιλιά της. Στο αριστερό μέρος της οθόνης έχουν παγώσει την εικόνα του όγκου, ως αναφορά, για να ξέρουν ποια ήταν η κατάστασή εκείνη τη στιγμή. Στο δεξί μέρος της οθόνης έβλεπαν τον όγκο σε πραγματικό χρόνο. 

Καθώς τρεις πρακτικοί στέκονται πίσω της, δουλεύοντας με την ενέργεια του σώματός της και με τα συναισθήματα μέσα στα δικά τους σώματα, αρχίζουν να ψάλλουν μια λέξη που  ενίσχυειε μέσα τους το συναίσθημα ότι έχει ήδη έχει θεραπευτεί.

Ο ψαλμός βασικά λέει: "Είσαι ήδη καλά". Καθώς ένοιώθαν αυτό το συναίσθημα και έλαγαν αυτές τις λέξεις, έβλεπαν στην οθόνη, σε πραγματικό χρόνο, τον ΚΑΡΚΙΝΟ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 3' ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ! 

Δεν είναι όπως στα ντοκυμαντέρ, που βλέπεις ένα τριαντάφυλλο να ανθίζει σε τριάντα δευτερόλεπτα, ενώ κανονικά διαρκεί μέρες. 

Εδώ, αυτό συμβαίνει σε λιγότερο από 3'! Το σώμα της ανταποκρίθηκε στα συναισθήματα αυτών των εκπαιδευμένων πρακτικών, που έκαναν αυτή τη θεραπεία. 

Το μόνο που ένοιωθαν ήταν το συναίσθημα του πως είναι να είσαι απέναντι σε μια γυναίκα που έχει ήδη γίνει καλά, που είναι απόλυτα ικανή, απόλυτα υγιής.               

Δεν έλεγαν φύγε κακέ καρκίνε.                    

Πρόκειται για έναν πολύ διαφορετικό τρόπο σκέψης και είναι ένα θαυμαστό παράδειγμα του πώς ακριβώς λειτουργεί αυτή η αρχή.                                    

Κι αν δεν ήταν αυτοί οι πρακτικοί; Θα μπορούσε αυτή η γυναίκα ή ο καθένας μας, να το κάνει μόνος του; Πιθανότατα ναι. Από την άλλη όμως, κάτι συμβαίνει με εμάς τους ανθρώπους. 

Φαίνεται ότι νοιώθουμε πιο δυνατοί όταν υποστηριζόμαστε από άλλους στα πράγματα που πιστεύουμε και που θέλουμε να πετύχουμε.                      

Έτσι, ενώ πιθανότατα θα μπορούσε να το έχει κάνει μόνη της, έχοντας εκείνους τους 3 πρακτικούς να δουλεύουν μαζί της, ήταν το πάτημα που χρειαζόταν το σώμα της για να ανταποκριθεί. 

Το μόνο που έκαναν ήταν ότι ένοιωθαν το συναίσθημα ότι ήταν ήδη καλά και σε λιγότερο από 3' το σώμα της ανταποκρίθηκε.   

το βίντεο εδώ:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=TesAxbcJjQc
                     

Η δυτική φυσική αρχίζει τώρα να μας λέει ότι το ίδιο Πεδίο που οδήγησε στη θεραπεία αυτής της γυναίκας, οδηγεί και στα κάθε ζητούμενο.                               

Είναι το ίδιο πράγμα σε διαφορετική κλίμακα, είναι η ίδια αρχή. 

Αυτό το Πεδίο είναι μετρήσιμο. Μπορούμε να το μετρήσουμε σε μια οθόνη υπολογιστή. Υπάρχει έρευνα του Πρίνστον που ονομάστηκε "Έρευνα της Παγκόσμιας Συνειδητότητας". 

Το Πεδίο υπάρχει. Είναι εκεί έξω. Ανταποκρίνεται σε μας με τρόπους που μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε.                                                  

Πιο πρόσφατα έγινε μια έρευνα από τον επιστήμονα Masuru Emoto (Μαζούρου Ιμότο), όσον αφορά τη σχέση ανθρώπινου συναισθήματος και νερού. 

Δείχνει αυτή τη σχέση με ακόμη μεγαλύτερη σαφήνεια. Ανακάλυψε ότι, σταγόνες νερού, το οποίο αποτελεί το 70% του σώματός μας, ανταποκρίνονται στο ανθρώπινο συναίσθημα, είτε προέρχεται από το σώμα, είτε είναι γραμμένο σε ετικέτες πάνω στις φιάλες, δηλαδή το συναίσθημα του ερευνητή που τοποθετεί τις ετικέτες.

Στην συνέχεια καταψύχουν τις φιάλες. Το νερό κρυσταλλοποιείται. Αυτοί οι κρύσταλλοι μας λένε τι συνέβη με το συναίσθημα, στο νερό. Πήραν πολύ μολυσμένο νερό, πολύ τοξικό, από την πιο μολυσμένη περιοχή της Ιαπωνίας. Αυτό το νερό δεν κρυσταλλοποιείται κι όταν το παρατηρήσεις στο μικροσκόπιο βλέπεις μια λασπώδη θολή μορφή. Δεν παρουσιάζει καθόλου συμμετρία ή κρυσταλλική δομή.  

Αφού προβλήθηκαν στο νερό συναισθήματα 500ων ατόμων που προσευχήθηκαν για λίγο μόνο, το μολυσμένο νερό, σε τοξική κατάσταση, μετά τη προσευχή, το ίδιο νερό ήταν πανέμορφο, πεντακάθαρο, κρυσταλλοποιημένο, τελείως συμμετρικό. Είναι καθαρά το αποτέλεσμα της διάδρασης του ανθρώπινου συναισθήματος με το νερό.


video εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=FDzOixUFy2o

                             

Σε κάποιες άλλες μελέτες παιδιά έχουν κυκλώσει μια φιάλη με πολύ μολυσμένο τοξικό νερό, το οποίο επίσης δεν μπορεί να κρυσταλλοποιηθεί. Κάνουν τότε ένα παιχνίδι. Τα παιδιά στέλνουν αγάπη στο νερό. Λένε "σ’ αγαπάμε νερό, σ’ ευχαριστούμε, σ’ εκτιμούμε νερό, για ό,τι μας φέρνεις στον κόσμο μας και στη ζωή μας".  

Μέσα σ’ αυτήν την αθωότητα, αφυπνίζουν μέσα τους αυθεντικά συναισθήματα. Η συνέχεια της έρευνας δείχνει ότι το νερό που έχει δεχτεί αυτήν την ενέργεια από τα παιδιά αρχίζει να κρυσταλλοποιείται σε όμορφες, συμμετρικές, ξεκάθαρες μορφές, δείχνοντας άλλη μια φορά, ότι υπάρχει άμεση επίδραση μεταξύ αυτού που νοιώθουμε μέσα στο σώμα μας και αυτού που βρίσκεται πέρα από το σώμα μας.   

                                              

Αυτό είναι ένα πανέμορφο, πολύ ενδεικτικό παράδειγμα, για τον τρόπο με τον οποίο κάθε ένας από μας μπορεί να συμμετέχει, όχι να κατευθύνει ή να μεταχειριστεί, αλλά, να συμμετέχει, στα γεγονότα του κόσμου μας, της ζωής μας, της οικογένειας, της κοινότητας, του σώματός μας, μέσω του Πεδίου που συνδέει τα πάντα μέσα στην Δημιουργία.

ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΩΣ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑ. 

                                     

Μία από τις πιο ισχυρές αρχές, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αυτό το Πεδίο λειτουργεί, είναι το γεγονός ότι το Πεδίο αυτό φαίνεται να είναι ολογραφικό από τη φύση του. 

Ο ορισμός του ολογράμματος είναι ότι, όσο κι αν διαιρέσεις ένα μοτίβο το όλον παραμένει ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι.                                                  

Πριν χρόνια υπήρχαν σελιδοδείκτες, που είχαν εικόνες όπως ένα ανθισμένο τριαντάφυλλο, ή την Παναγιά, ή ένα δελφίνι κλπ. Αυτούς τους σελιδοδείκτες, που ήταν πραγματικά ολογράμματα, μπορούσες να τους κόψεις σε πολύ μικρά κομμάτια ξανά και ξανά και αν κοίταγες με μεγεθυντικό φακό, θα έβλεπες ολόκληρο το σχέδιο ακόμα και στο μικρότερο κομμάτι. 

Η συνειδητότητά μας, μέσω αυτού του Πεδίου, λειτουργεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. 

Αυτό σημαίνει ότι όλοι μας, ως μέρη του μεγαλύτερου μοτίβου, είμαστε συνδεδεμένοι. Έτσι, τα φαινομενικά ασήμαντα πράγματα που κάνουμε κάθε μέρα, το πώς συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον στο σπίτι, στην εργασία κλπ, το πώς νοιώθουμε βλέποντας τις ειδήσεις, το πώς αντιδρούμε όταν ο μπροστινός οδηγός μας κόβει το δρόμο, σε όλες αυτές τις φαινομενικά ασήμαντες στιγμές της ζωής μας, στην πραγματικότητα κάνουμε μια προσωπική συζήτηση με αυτό το Πεδίο - Κβαντικό Ολόγραμμα - Νου του Θεού. 

Κι αν βάλουμε μαζί όλες αυτές τις μικρές συζητήσεις, αυτό γίνεται η συλλογική απάντηση.

Το Πεδίο αντικατοπτρίζει τη συλλογική αγάπη, τη συλλογική εκτίμηση, ή αγνωμοσύνη, το συλλογικό θυμό, οργή, ή φόβο.

                         

Έτσι, καθώς βλέπουμε τα γεγονότα στη ζωή μας να ξεδιπλώνονται και αναρωτιόμαστε γιατί συμβαίνουν αυτά; πώς μπορεί να γίνονται έτσι; καλό θα ήταν να κρατήσει ο καθένας μας αυτές τις αρχές στο νου του και να ρωτήσει το εαυτό του :                                    

"Πιστεύω, βλέπω αυτές τις αρχές, τις βλέπω να εκδηλώνονται στον κόσμο γύρω μου;" Και αν η απάντηση είναι ναι, η αρχή δουλεύει αμφίδρομα και όταν αρχίζουμε να νοιώθουμε τα συναισθήματα των πραγμάτων που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας και στον κόσμο μας, το ολόγραμμα εξ ορισμού θα αντικατοπτρίσει αυτά τα συναισθήματα πίσω σε εμάς.                         

Πολλοί πιστεύουνε ότι η προσευχή μας πρέπει να σταλεί στο μέρος που επιθυμούμε.                               

Αν προσευχόμαστε για τη Μέση Ανατολή, πρέπει να στείλουμε την ενέργεια εκεί. Αν προσευχόμαστε για τη θεραπεία των αγαπημένων μας, πρέπει να την εκπέμψουμε από το σώμα μας προς τα εκεί που βρίσκονται.                                                

Το ολόγραμμα όμως μας λέει ότι δεν χρειάζεται να στείλουμε τίποτα πουθενά. Λέει πως όταν νοιώθουμε το συναίσθημα στο σώμα μας, αυτό ήδη υπάρχει παντού, επειδή είμαστε μέρος του όλου.                               

Ακριβώς όπως το σχέδιο παραμένει ακέραιο, όσο κι αν τεμαχίσουμε εκείνον τον σελιδοδείκτη, έτσι κι εμείς είμαστε μικρά κομμάτια αυτού του μεγαλύτερου ολογράμματος, αυτής της μεγαλύτερης συνειδητότητας. Επειδή, πολύ απλά, όταν αισθανόμαστε χρησιμοποιούμε την ενέργεια μέσα μας για να δημιουργήσουμε ότι διαλέξουμε, αυτό ήδη υπάρχει, παντού και πάντα.      

       

Όλοι σχεδόν έχουμε αυτήν την εμπειρία να πηγαίνουμε να τηλεφωνήσουμε σε κάποιον δικό μας και να είναι ήδη στην άλλη άκρη της γραμμής.                                   

Τι γίνεται; Πώς μεταφέρεται η πληροφορία ώστε να έχουμε αυτήν την ταυτόχρονη επαφή; Ίσως το Κβαντικό Ολόγραμμα, η Ολογραφική Αρχή, να είναι η απάντηση, λόγω του ότι όταν νοιώθουμε κάτι σε ένα μέρος, σε κάποιο βαθμό αυτό το συναίσθημα υπάρχει ήδη σε κάθε άλλο μέρος. 

Και στο βαθμό που μπορούμε να εστιάσουμε σ’ αυτό το συναίσθημα και να το εκπαιδεύσουμε, να νοιώθουμε το συναίσθημα στην καρδιά, αντί απλά να το σκεφτόμαστε, έχουμε τη δυνατότητα να θεραπεύσουμε και να μεταφέρουμε πέρα από το σώμα μας ό,τι νοιώθουμε μέσα μας.                                                                 

Τι μας λέει αλήθεια, αυτή η πληροφορία για τον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας και για ό,τι βλέπουμε να συμβαίνει στον κόσμο μας;      

Αυτό που τουλάχιστον μας λέει είναι ότι κάτι υπάρχει εκεί έξω.                         

Υπάρχει ένα Πεδίο, μια ζωντανή ευφυΐα, που συνδέει τα πάντα στην Δημιουργία, μη εξαιρώντας τίποτα, οτιδήποτε συμβαίνει στον κόσμο ή στο σώμα μας.                        

Γνωρίζουμε λόγω αυτής της αρχής, ότι όλα είναι μέρος όλων των άλλων.                                              

Ξέρουμε ότι είμαστε συνδεδεμένοι μ’ αυτό το Πεδίο μέσω αυτών που ονομάζουμε σκέψη, αίσθημα και συναίσθημα. Τα συναισθήματα στην καρδιά μας είναι η γλώσσα που μας ενώνει με το Πεδίο.                                  

Είναι η γλώσσα που το Πεδίο αναγνωρίζει.                     

Το Πεδίο δεν αναγνωρίζει τις διανοητικές διεργασίες της γλώσσας, όταν πχ. λέμε "Θεέ μου, κάνε να έρθει ειρήνη στον κόσμο". Αναγνωρίζει όμως τη γλώσσα του συναισθήματος όταν νοιώθουμε την ειρήνη στην καρδιά μας σαν να είναι ήδη εκεί. Αυτές είναι οι αρχές, κάποιες πολύ ισχυρές αρχές, που μας άφησαν οι Αρχαίοι σε μια γλώσσα της εποχής τους.                                       

Σήμερα, 400 χρόνια μετά τη γέννηση της δυτικής επιστήμης, μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε ακριβώς τις ίδιες αρχές. Κι ενώ δεν μπορούμε να κατανοήσουμε απόλυτα όσα γνωρίζουμε γι’ αυτό το Πεδίο, από πού έρχεται, γιατί υπάρχει, ξέρουμε αρκετά για να εφαρμόσουμε στη ζωή μας αυτές τις αρχές που είδαμε να λειτουργούν υπό συνθήκες εργαστηρίου.                       

Πρόκειται για πολύ δυνατές πληροφορίες, που πηγαίνουν την έννοια της προσευχής πέρα από κάθε θρησκευτική ή πνευματική παράδοση και δημιουργούν μια "Εσωτερική Τεχνολογία", ανοιχτή σε όλους, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις και τρόπο ζωής. Και αντί να βλέπουμε την προσευχή σαν κάτι που κάνουμε όταν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι και μετά σταματάμε και απομακρυνόμαστε, μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την προσευχή ως αυτό που νοιώθουμε μέσα μας και έτσι η ζωή μας γίνεται προσευχή.                                          

Μπορούμε πάντα να έχουμε π.χ το συν_αίσθημα της ειρήνης στην καρδιά μας. Να νοιώσουμε αυτό το συναίσθημα είτε οδηγούμε, είτε μελετάμε, είτε πηγαίνοντας βόλτα. Έτσι, βλέπουμε τον κόσμο γύρο μας να αλλάζει και πολύ γρήγορα.                        

Πολλοί πιστεύουν ότι ο κόσμος είναι εκτός ελέγχου και νοιώθουν αδύναμοι να κάνουν οτιδήποτε. Αυτές οι αρχές όμως, μας θυμίζουν ότι είμαστε μέρος όλων όσων βλέπουμε. 

Ο κόσμος γύρω μας είναι η αντανάκλαση του ό,τι έχουμε εσωτερικά.                                

Η γλώσσα αυτών που ήρθαν πριν από εμάς, μας θυμίζει ότι πρέπει να γίνουμε αυτά τα οποία διαλέγουμε να μας συμβούν στη ζωή.              

Να γίνουμε ειρήνη, θεραπεία, συνεργασία, συμπόνια, αγάπη, αφθονία, αυτά που θέλουμε να έχουμε στη ζωή μας.                          

Να γίνουμε αυτά που θέλουμε και το Πεδίο να μας τα αντικατοπτρίσει.                     

Αλλάζουμε εμείς και αλλάζει ο κόσμος μας.

Από ομιλία του Gregg Braden.  
Διαμόρφωση κειμένου Έλ Χιώρ