Η αγάπη και το εγώ.

Στο όνομα της αγάπης
έχουν γίνει,
φρικτά εγκλήματα
και μικρότερα, καθημερινά,
γιατί το εγώ ερμηνεύει την αγάπη βάσει των 

αδυναμιών του, των συμπλεγμάτων και της άγνοιάς του.

Στο όνομα της αγάπης έχουν γίνει και θαύματα.

Ελάχιστα προσεγγίζει η 3η διάσταση την αγάπη.

Η αγάπη στη Δημιουργία, είναι η μόνη ενέργεια.
Όλες οι άλλες ενέργειες εκπορεύονται και συμπεριλαμβάνονται μέσα σε αυτήν.

Η αγάπη στην πραγματικότητα είναι κατάσταση. 

Δεν είναι συναίσθημα.

Και ή βρίσκεσαι μέσα σε αυτήν την κατάσταση
ή όχι.
Δεν έχει ολίγον από αυτό.

Η αγάπη έχει χαρακτηριστικά:

Η αγάπη είναι σιωπηλή.
(το εγώ δεν είναι).

Η αγάπη δεν διατυμπανίζει,
"είμαι εδώ".
(το εγώ το κάνει).

Η αγάπη δεν έχει προτιμήσεις,
δεν έχει στόχο και σκοπό.
(το εγώ έχει:
Αν εσύ κάνεις αυτό,
εγώ θα κάνω
το άλλο και τότε
θα κερδίσω υλικά, συναισθηματικά, πνευματικά.
(υπολογισμός σε κάθε βήμα)).

Η αγάπη ποτέ δεν κομπάζει. Δεν προβάλει τον εαυτό της.
(το εγώ το κάνει).

Η αγάπη διαθέτει Σοφία
και αντιλαμβάνεται τα παραπάνω.
(το εγώ δεν διαθέτει Σοφία, αντιλαμβάνεται και διαχειρίζεται τα πάντα με τον νου).

Η αγάπη δεν δημιουργεί ποτέ σενάρια φόβου.
(το εγώ...)

Η αγάπη είναι το αντίθετο του φόβου.

Το εγώ, σήμερα όσο ποτέ, βρίσκεται στο φόβο και το θεωρεί φυσιολογικό, γιατί,
με τον νου αξιολογεί τις πληροφορίες.

Απούσης της Σοφίας και της διαίσθησης,
η συνειδητότητα σε κώμα.

Έλ Χιώρ Μ. Ι.